Uzm. Ecz. Gül Kara, Medikal Duruş köşesinde yazdı.
Savaşın başladığı ilk günlerde ülkeden yardım çığlıkları geliyordu.
Önce şaşkınlık vardı, durumun bu boyutlara geleceğini halk öngörememişti.
Ardından panik ve kaçışlar başladı.
Bizler ise sabah uyanıp bir film izler gibi televizyon başında çakılmış vaziyette duruma bakıyorduk ardından işimize gidip eczanemizin başına geçip, reçete girip, hastalarla ilgilenirken, bizden uzak o dünyayı unutup kendi halimize dönüyorduk.
Akşam işimizden gelip de sofradan televizyona göz atarken boğamıza düğümlenen duygular yeniden köpürüyordu.
Yaralı bir çocuk ekrana geliyor.
Yazının devamını okumak için linke tıklayınız.
https://eczacininsesi.com/medikal-durus-detay.php?id=222
